Osiem cnót rycerskich – zbiór kanonicznych cnót stanowiących podstawę honorowego kodeksu rycerza. Przekonanie otoczenia o odznaczaniu się rycerza tymi cnotami nobilitowało go i wyróżniało spośród ogółu ówczesnego społeczeństwa; rycerz taki stawał się często tematem eposów rycerskich i wzorem postępowania.