William Marshal:
Wilhelm Marshal, 1. hrabia Pembroke, także Guillaume le Maréchal (ur. 1144, zm. 1219), jeden z najsłynniejszych angielskich rycerzy okresu średniowiecza.

Jako dziecko został pojmany przez króla Stefana. Król zagroził, że jeśli zamek ojca Williama (Newbury Castle) się nie podda, wyprawi chłopca do domu za pomocą ogromnej katapulty; ostatecznie ojciec się nie poddał, a Williama nie uśmiercono.

Od 1167 był rycerzem. W czasie osłaniania ucieczki Henryka II strącił z konia księcia Ryszarda. W 1182 Henryk Młody Król oskarżył swoją żonę Małgorzatę Kapet o romans z Williamem Marshalem. Najprawdopodobniej do żadnego romansu nie doszło, ale Młody Król potrzebował pretekstu do rozwiedzenia się z żoną. Małgorzata została wysłana do rodzinnej Francji, Williama wydalono z dworu. Rycerz chciał dowodzić swojej niewinności poprzez sąd boży, ale nie pozwolono mu na to.

W 1189 zmarł król Henryk II, a Ryszard został nowym królem. Williama oskarżono o próbę królobójstwa. "Gdybym chciał Cię zabić - zrobiłbym to. Ale nie chcę", miał odpowiedzieć oskarżony; Ryszard ułaskawił go. William Marshall służył później Ryszardowi i jego następcy Janowi. Od 1216 sprawował regencję w związku z małoletnością króla Henryka III. Od 1199 nosił tytuł Lorda Marszałka.

Jan Luksemburski:
Jan I Luksemburski, Jan Ślepy (czes. Jan Lucemburský, niem. Johann von Luxemburg) (ur. 10 sierpnia 1296, zm. 26 sierpnia 1346 pod Crécy) – syn cesarza rzymsko-niemieckiego Henryka VII, od 1309 hrabia Luksemburga, od 1310 król Czech, w latach 1310-1335 tytularny król Polski.

Edward I
Król Anglii w latach  1272-1307

Henryk II Walezjusz:
Henryk II (ur. 31 marca 1519 w Saint-Germain-en-Laye, zm. 10 lipca 1559 w Paryżu) – król Francji od 1547 r., syn króla Franciszka I (1494–1547), z dynastii Walezjuszów i Klaudii Francuskiej.